‘Amsterdam kan voor dodenherdenking nog wat leren van Boxmeer’

Het was doodstil bij het Boxmeerse oorlogsmonument, zaterdagavond, niet alleen die twee minuten maar de hele avond. Er stond slechts één man. Die vertelde de verbaasde bezoekers dat ze naar hotel Riche moesten voor de dodenherdenking. Maar het geweldige oorlogsmonument staat toch hier, in de Rapenstraat? Hier stromen op de avond van de vierde mei toch altijd mensen samen “opdat we niet vergeten”? Immer een indrukwekkende bijeenkomst. Nu niet.

Want het zou wel eens kunnen gaan regenen. Mensen zouden het koud kunnen krijgen, misschien wel nat worden, tja, zo’n paraplu is ook niet alles. Maar: voetballen doe je op een voetbalveld, plassen op het toilet, jeu de boulen op een jeu de boule-baan, herdenken doe je bij het betreffende monument.

We vinden wel dat we moeten herdenken maar het moet een beetje leuk blijven. Dus zaten we daar met zijn allen in die grote zaal te luisteren naar een fantasieloze, van prietpraat aan elkaar hangende toespraak van wethouder Bouke van Vught. Een toespraak die op dat moment op tien plaatsen in de gemeente werd voorgelezen. Ik mag hopen dat Bouke de verkeerde tekst voor zich had en dat ze op andere plaatsen wél geboeid konden worden door een eigentijdse kijk op vrede en oorlog en alles wat we daarvoor zouden moeten doen.

De warmte en gezelligheid van dit horeca-etablissement deed me denken aan de Amsterdamse kroegbaas die als buurman van De Dam drankjes en hapjes in de aanbieding had tijdens de dodenherdenking. Ik zeg: je moet er wel wat leuks van maken.

Wellicht dat ze in Amsterdam door het Boxmeerse comité op een idee worden gebracht. Al dat gedoe op De Dam – en het risico op het gemis van een fijn voorjaarszonnetje – kunnen ze ondervangen door de dodenherdenking voortaan in de Johan Cruijff Arena te organiseren. Warm, droog, drankje bij de hand en qua security weten ze daar ook wel van wanten.

En die kransen dan? Die kan een koeriersdienst naar De Dam brengen. In Boxmeer heeft oud-wethouder Jos de Graaf als lid van het lokale comité de kransen de volgende ochtend bij het oorlogsmonument gelegd. Zo kwam alles netjes op zijn plaats. En kreeg niemand door die slachtoffers van zoveel jaren geleden - op zich al vervelend genoeg - nu alsnog nat haar.

Koos